شعر در مورد توکل

شعر در مورد توکل , شعر توکل به خدا،شعر توکل به خدا،شعر توکل به خداوند،اشعار توکل به خدا،شعر درمورد توکل به خدا،شعر برای توکل به خدا،شعر درباره توکل به خدا،شعر کوتاه توکل به خدا،شعری درباره توکل به خدا،شعر درباره ی توکل به خدا،شعر توکل بر خدایت کن،شعر توکل بر خدایت کن کفایت میکند حتما،شاعر شعر توکل بر خدایت کن،شاعر شعر توکل بر خدایت کن کفایت میکند حتما،شعر توکل،شعر توکل بر خدا،شعر توکل بایدت،شعر توکل بایدش،شعر توکل ب خدا،شعر توکل بر خدا،شعر توکل بر خدا کردیم و کردیم،شعر درباره توکل بر خدا،شعر در مورد توکل بر خدا،شعری در مورد توکل بر خدا،شعر توکل بخدا،اشعار توکل بر خدا،شعر دربارهی توکل به خدا،شعر در مورد توکل،شعر در مورد توکل به خدا،شعر در مورد توکل بر خدا،شعر در مورد توکل بخدا،شعر در مورد توکل خدا،شعری در مورد توکل،شعری در مورد توکل به خدا،شعری در مورد توکل بر خدا،شعر در مورد توکل،شعر در مورد توکل به خدا،یک بیت شعر در مورد توکل به خدا،شعر درباره توکل به خدا،شعر درباره توکل به خدا،شعری درباره توکل به خدا،شعر درباره ی توکل به خدا،شعر مولانا در مورد توکل به خدا،شعر درباره توکل بر خدا،شعری درباره توکل بر خدا،شعر در باره توکل بر خدا،شعر درمورد توکل به خدا

در این مطلب سعی کرده ایم حدود 100 شعر از اشعار زیبا را در مورد توکل برای شما تهیه نماییم.برای دیدن این اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید

تا که فهمیدم توکل چاره بود

این توکل در دو عالم بوده سود

پس از اینک من توکل میکنم

بعد از آن قدری توسل میکنم

پس رضایت در توکل بوده است

بی توکل دل درون دوده است

شعر توکل به خدا

توکل چیست؟ از خود وارهیدن

به گوش جان، کلام او شنیدن

پگا تا شب به رقص و حال و مستی

در آغوشش شبانگاه آرمیدن

به حَبلش پنجه اندازان چو پیچک

ز هر چه غیر او خود را بریدن

توکل ظاهر و باطن همین است:

به چشم دل همیشه یار دیدن

شعر توکل به خدا

توکل بر خدایت کن، کفایت میکند حتما

اگر خالص شوی با او، صدایت میکند حتما

شعر توکل به خداوند

گفت آری گر توکل رهبرست

این سبب هم سنت پیغمبرست

گفت پیغامبر بواز بلند

با توکل زانوی اشتر ببند

رمز الکاسب حبیب الله شنو

از توکل در سبب کاهل مشو

اشعار توکل به خدا

جنگ دارد با توکل، بر توکل اعتماد

آن توکل دارد اینجا کز توکل بگذرد

شعر درمورد توکل به خدا

با توکل تو به جنگ غم برو

با توکل سوی حق محکم برو

این توکل توشه فردای تو است

این توکل عشق ناپیدای تو است

پس بیا با این توکل شاد باش

با توکل دشمن بیداد باش

دری تنگ بینم توکل سرا را

ولیک از درون جز فضایی نبینم

شعر درباره ی توکل به خدا

با توکل بر خدا دنیا به کامت می شود

با تعامل با جهان جانها به جانت می شود

ای ظریف با شهامت دست حق یارت بود

با امید و با تدبر ، خصم رامت می شود

شعر توکل بر خدایت کن

توسنی نیست توکل که سکندر بخورد

هرکه بسپرد عنان را به توکل آسود

شاعر شعر توکل بر خدایت کن

دربادیه ای راه گم کردم و میرفتم

تا چند شبانه روز گمراه میرفتم

ناگاه به آواز خروسی شاد گشتم

دل به آن دادم وسوی آن بگشتم

آدمی دیدم ومنصور شدم

به قفایش کتکی خوردم ورنجور شدم

ناله ای کردم وگفتم ای خدا

این چه حکمت باشدت راهم نما

ناگه آوازی شنیدم اینچنین

این همه چند روزه ما حفظت نمودیم ای غمین

تا به مااز بهردانایی توکل داشتی

ماعزیزت داشتیم ازاین سما واین زمین

چون زما غافل شدی کردی توکل باخروس

آن قفا خوردی ازدست صاحب خروس

بر توکل تا چه آید در نبرد

چون توکل کردن اصحاب نرد

شعر توکل بایدش

با توکل بر خــــدا عــالم گلستان مــیشود

خرم وسرسبزهم هرباغ وبوستـان می شود

فکر عالی مشورت با اهل علم در هر زمان

راه برتر بهر رفتن باغ کیــــــوان می شود

جای پا دیدن سپس راهی شدن در هر دیار

بهترین راه سعــــــــادت بهر انسان می شود

بخت نیک با کمــــــال علم جو ای هوشیار

علم دان خوش همنشین مهرجانان می شود

پاک گـــر خواهی همه اعمال را کن توبه ای

صبر و کوشش برتری ازآن مردان می شود

نیک گـــــر باشــــــی مقدم خلق نیک انتظار

درقیامت هم یقین گل لــوح احسان می شود

نه، باران است.

دانه های باران ،از نیامدنت یخ زده اند.

****

((توکل))

باران که می بارد،تو را در یاد می آرم،

من با وجود تو، توکل بر خدا دارم.

شعری در مورد توکل بر خدا

چو نداری خبر از حکمت و تد بیر ِ خدا

کن توکل که بو د حا فظ ِ تقد یرِ شما

باش را ضی به رضایش و دگر هیچ مگو

تو که د ا نی سحرم” حا صل ِتا ثیر ِ دعا

شعر توکل بخدا

جز توکل مبر به راه دلیل

از هدایت رفیق جوی و خلیل

اشعار توکل بر خدا

ای گم کرده ساحل و غرقه به دریای غم

گیر دست به تخته پاره ی امید

ساز به شادی پارو و بزن به دریای غم

جهت گیر از ستاره توکل و نشو نا امید

بار ترس از دوش خود افکن به دریای غم

چشم بشور از اندوه و ببین فانوس و گیر امید

شُکر حق کن چو رسیدی به ساحل و رستی ز دریای غم

شعر دربارهی توکل به خدا

چون توکل کنی، مگو از غیر

رخ درو کن، بتاب رو از غیر

شعر در مورد توکل

از توکل شوی ریاضت بین

وز کفایت شوی ریاض نشین

آنکه ز اسباب در غرور افتد

از توکل عظیم دور افتد

تکلم بهتر است آید ز علم و از دلیل
به جمعی گر سخن گفتی آگاه و قلیل

تبسم کردنت بهتر ز اشک است
تصور مکنی درویشی به رشک است

توهم را ز بینش در تخیل
چنان کو عالم دیدن تحول

شعری در مورد توکل

ترد مایه بازار هستی است

اگر نبود توکل میتوان کرد

شعری در مورد توکل به خدا

گفتم چه چاره گفتا تحمل
گفتم نشاید گفتا توکل

گفتم نگفتی جرم وگناهم
کین سان به هجران گفتا تعلل

گفتم ستم ها بر من روا شد
گفتا رها کن خوی تقابل

گفتم جواب بیهوده گویان ؟
گفتا خموشی به از تجاهل

گفتم ز هجران پژمرده شد دل
گفتا ببین گل از هجر بلبل

گفتم به دور بیهوده گی ها
گفتا مبادا دور تسلسل

بر (بی نشان) گو حرف ونصیحت
گفتا که گفتم او بر تأمل

گفت پیغامبر بآواز بلند

با توکل زانوی اشتر ببند

رمز الکاسب حبیب الله شنو

از توکل در سبب کاهل مشو

ابر برجسب

جدیدترین یادداشت‌ها

بایگانی

جستجو